Mmm: 01/01/2005 - 02/01/2005

BEEEEEEEZZZZZZZZZZZZZZZZ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

I'M BEZ, AND I'M FUCKING BACK! COME AND HAVE A GO IF YOU THINK YOU'RE HARD ENUFF!!!!

Go, Geri, Go!

Geri "Ginger Spice" Halliwell var alltaf uppáhaldskryddpían mín. Hún hafði einhvern einlægan þokka, bústin og barmfögur, og ekki spillti fyrir sú tilfinning að þarna færi kona sem væri hægt að eiga gefandi samræður við ekki síður en toppklassarekkjubrögð; hún höfðaði með öðrum orðum ekki síður til höfuðs en hreðja og væri verðugt kynferðislegt viðfang gáfumanna (og -kvenna). Það hefur verið frábært að fylgjast með henni uppfylla pótensjalið með glæsilegum sólóferli, en hæfileikar hennar liggja á svo fjölbreyttum sviðum að það var ekki nema von að menn spyrðu: "Hver er eiginlega hin eina sanna Geri?". Til dæmis var það ótrúlega skemmtilegt að fylgjast með henni þegar hún hafði með góðum stuðningi Robbie vinar síns náð að hrista af sér nokkur aukakíló og gott betur, en þessi kíló höfðu samt bara klætt hana eins og þá sönnu konu sem hún er. Svo sýndi hún á sér alþýðu- og gáfumannahliðina þegar hún lýsti yfir stuðningi við Bretland gjörvallt fyrir heimsmeistarakeppnina í fótbolta hér um árið.

En nú hefur Geri bætt enn einni rósrauðri rósinni í spennt hnappagatið. Tékkið á þessu! Það er auðvitað öllum frjálst að láta sín eigin viðbrögð ráðast af hjartanu, en ég skammast mín ekki fyrir að ljóstra því upp að ég beitti hægri músartakkanum til hins ýtrasta.

Agitateurs

Alltaf lærir maður eitthvað nýtt. Til dæmis vissi ég ekki fyrr en í dag að franska orðið yfir kokkteilpinna væri agitateur. Það má leggja út af þessari vitneskju á margan bráðsmellinn hátt, en ég ætla sem betur fer að sleppa því að þessu sinni. Góðar stundir.

Mjög löng trúlofun

Í kvöld sá ég eina af þessum myndum sem eru virkileg listaverk. Mynd sem hreyfði við alls konar tilfinningum og var svo allt í einu búin, meira en tveir klukkutímar liðnir án þess að maður tæki eftir þeim. Ætli það sé þess virði að fara aftur í bíó á svona myndir?

Ömurlegasta bók allra tíma

Hvenær verðum við endanlega laus við þetta trúarstagl? Hvenær hættum við að heyra að það trúi allir á eitthvað, að Guð sé almáttugur, algóður, kærleikurinn komi frá kristindómnum en þeir sem hafni þessum hindurvitnum séu óæðri mannverur? Og hvenær hættir fólk að þylja tilvitnanir úr biblíunni eins og það sé allt óhrekjanlegur sannleikur en ekki fáránlegt fornaldarblaður fyllt mannhatri?

Vont fólk er víst vont frá fæðingu og lýgur í illgirni sinni frá því andartaki sem það kemur í heiminn. Þið vitið, litlu nýfæddu börnin. Þau eru eitruð eins og nöðrur (segir Guð). Megi Guð brjóta tennurnar í vonda fólkinu og skera það í spað, þannig að það deyi eins og snigill sem bráðnar, og sjái aldrei til sólar. En hinir réttlátu verða glaðir yfir hefnd Guðs (hélt reyndar að Guð hefði búið vonda fólkið til líka, samkvæmt þessum kokkabókum) og munu dansa í blóði hinna sem Guð hefur drepið.

Þetta var 58. sálmur í hnotskurn, meiri kærleiksboðskapur við gott tækifæri.

Lost in Incompetence

Ekki skil ég hvernig ég fór að því að taka ekki eftir hver þýddi The Office-þáttinn sem var í sjónvarpinu í gær. Greinilega einhver hálfmongólíti sem kann ekki ensku, notar alltaf fyrstu merkinguna sem hann rekst á í orðabókinni og hefur ekki séð þáttinn. Dæmin voru svo mörg að ég missti áhugann á að leggja þau á minnið af ótta við að fólk héldi þá að ég væri með tæmandi lista. En þegar Tim sagði til dæmis að hann hefði engar áhyggjur af því að makarnir hans gerðu grín að honum, því hann ætti enga maka ... endalaust svona steinsteypt og djúpsteikt þrugl. Get a grip, for fuck's sake. Nema hvað það myndi sennilega skiljast sem áskorun um að fá sér handfang til að ríða. Hálfviti.

Orud Boeyu

Mjá, menn voru bara grand á því og splæstu á vini sína í bíó með frímiðum. Ef það væri meira grand væri það nóló, eins og var stundum sagt hérna í málningunni um árið. Ég iðaði í sætinu af leiðindum undir lok myndarinnar, sem var hin suður-kóreska Old Boy, en ég verð að viðurkenna að ég var ekkert spældur í hálfleik. Á endanum fær hún eina og hálfa blómkálssúpu af fjórum mögulegum, sem ég tek fram að er aðeins rétt undir meðaltali og meðaltalið miðast við þær myndir sem ég tek meðvitaða ákvörðun um að sjá. Hún fær plús fyrir að vera ekki heilaþvegin drulla fyrir forheimskaða unglinga og fyrir að innihalda einstaka atriði sem eiga sér ekki hliðstæðu í neinum myndum sem ég hef séð. En mínus fyrir að meika á endanum ekki nógu mikið sens til að vinda ofan af óskiljanlegheitunum í byrjuninni, og skelfilegt tilfelli af Deus ex machina. Áhugamenn um neyslu lifandi sjávardýra, tannpyntingar, heyrnarskemmdir og kóreska menningu ættu að fá yfrið nóg fyrir sinn snúð en ég get ekki mælt með þessari mynd við marga aðra. Já, og forráðamenn Laugarássbíós: drullist til að lækka áður en fer að blæða úr eyrunum á einhverjum. Spurning að vera ekki með bóner alla ævina yfir þessum æðislegu hljómflutningstækjum sínum.

Stutt einræða um samtímalistir

Fyrir mörgum mörgum árum lá ég fullur í móa og hlustaði á hljómsveit kynnta til sögunnar sem hét Helgi og hljóðfæraleikararnir. Það fannst mér og finnst enn notalega kveint nafn. Síðan líður tíminn og ég veit minnst um aktúelt átpútt þessarar hljómsveitar, þangað til í dag að ég hleð niður lagi með henni af síðu Dr. Gunna.

Það er plús að nota frasann "Meira pönk, meira helvíti" í viðlagi. Sjaldan er góð ýsa of oft freðin.

Það er líka algjör plús að drulla yfir viðfang textans með orðunum "Þú dansar eins og öryrki". Gloriously un-PC.

En þá er mínus að syngja sjálfur eins og gömul kelling.

En sosum plús að reyna ekki að vera James Hetfield heldur. Eru ekki allir örugglega búnir að kynna sér niðurrifslistakollektívið Beatallica?

Umm já, Helgi og hljóðfæraleikararnir. Þetta stöff á nú ekki erindi mörg menningarljósár út fyrir Stór-Kristnessvæðið en er engu að síður vinalegt. Ég endurfreisa bara það sem einhver sagði um Grant Lee Buffalo: "They'll keep the home fires burning, but they'll never set the world on fire".

Og í þeim orðum er ég farinn ókeypis í bíó.

Feiti, feiti

Ég skrapp í 10-11 í Lágmúla í morgun, sem er uppáhaldsbúðin mín þar sem hún er opin allan sólarhringinn og er í póstnúmerinu mínu. Mjög heimsborgaralegt finnst mér, sem minnir mig á að Grænn kostur fær lúðastrump í kladdann fyrir að opna ekki fyrr en klukkan eitt á sunnudögum. Eníhú. Þar sem ég er að labba í bílinn úr 10-11 geng ég fram á þann feitasta skógarþröst sem ég hef séð um dagana. Hann var svo feitur og svifaseinn að það lá við að ég stigi á hann. Æðislega sætt, finnst kannski sumum. En hvað er eiginlega í gangi? Skógarþröstur sem er í of lélegu formi og of latur til að færa sig undan?! Hvernig er þetta þjóðfélag eiginlega að verða?

I Am the Resurrection

Það er langt síðan maður hefur tekið svona vel á því í flensunni og lifað bara á hóstamixtúru og leiðindum dögum saman. En allt tekur því miður einhvern tímann enda og til að fagna því vil ég deila með sem flestum þessari vefsíðu sem ágætisfólk vestur í Bandaríkjunum heldur úti. Það er gaman að sjá að fordómar gagnvart lituðu fólki eru ekki algildir þarna í landi draumanna.

Og það var vel við hæfi að Gunni 2 fagnaði því að nást á filmu í spreytingunni, enda fátt annað sem gekk upp hjá honum þetta kvöldið þó að spurningarnar væru flestar frámunalega léttar og dómnefndir vingjarnlegar fram úr hófi.

Það náðust nú ekki margar góðar myndir í Popppunktsgettúgeðerinu á Nýggjárskvöld, en allavega ein asnaleg. Hér er hún, gjöriði svo vel.

Það er ekkert grín að vera papparass, ekki einu sinni á gamlárskvöld. "Efðú teegur mind av pabba mínumðá lemégðigadna!" minnir mig að hann hafi verið að segja þarna.

Það er slatti síðan hann hætti að reykja drengurinn, en hann virðist fá flassbakk af og til.

Þetta var ekki versta skaup allra tíma, enda við ramman reip að draga, en það hélt ekki athyglinni alveg hundrað prósent.

En vínandinn er kominn yfir Einar.

Svo er komið að áramótum og Bobbi frændi er búinn að bóna skallann og æfa pósur.

Mér hlýtur einhvern tímann að detta í hug eitthvað rosa sniðugt til að setja undir þessa mynd. Eða held samkeppni eða eitthvað.

...og þorpsfíflin...

Úrvals partí mar, foxí beibs...

Ég veit ekki af hverju ég er alltaf að hanga með þessum besserwisserum. Skítsæmilegir gaurar samt. Já, og þarna er SÍS-bindið komið upp og einhver búinn að hella á það.

Ingveldur á nú skilið betri mynd af sér, blessunin. Sem sagt þessa.

Valur er drengur góður, en hann hefur löngum forðast mannaskítsglottið. Ekki veit ég hvers vegna, því það ætti að vera honum eðlislægt.

Bændakveðjan er þjóðleg og skemmtileg.

Jæja, þá hefst massinn. Finnur Friðriks og Hrönn Brynjars. Magnað hvað nöfn Íslendinga eru fjölbreytt.

Mmm

25.1.05

BEEEEEEEZZZZZZZZZZZZZZZZ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

21.1.05

Go, Geri, Go!

20.1.05

Agitateurs

19.1.05

Mjög löng trúlofun

17.1.05

Ömurlegasta bók allra tíma

14.1.05

Lost in Incompetence

13.1.05

Orud Boeyu

12.1.05

Stutt einræða um samtímalistir

10.1.05

Feiti, feiti

9.1.05

I Am the Resurrection

3.1.05

2.1.05

Tenglar

Fyrri færslur

Söfn