Árviss viðbjóður
Börnum er nauðgað.Börn eru lamin inn á spítala.
Börn drekka yfir sig af áfengi.
Börn prófa eiturlyf.
Um helgina verður haldin mörg þúsund manna ofdrykkju-, eiturlyfja-, líkamsárása- og nauðganahátíð fyrir börn. Fyrir þessu er nokkurra áratuga hefð og kallast það Þjóðhátíð. Börn undir lögaldri flykkjast til Vestmannaeyja í misjafnlega lífshættulegum farartækjum (sjá flugslys fyrir sex árum sem kostaði fjölda mannslífa) til þess að skemmta sér, kannski drekka svolítið áfengi og kannski stunda kasjúal kynlíf. Það sem gerist er að risastór tollur er tekinn af þeirri skemmtun sem fer fram á svona samkomum.
Ég vissi ekkert hvað ég var að gera þegar ég gaf skít í það sem foreldrar mínir sögðu og fór í Húnaver, sautján ára og alveg grænn. Fullur og vitlaus allan tímann, reyndi að fíla mig geðveikt vel eins og þetta væri allt ómissandi upplifun, en man ennþá best eftir því þegar ég leit yfir svæðið úr rútunni í hlíðinni á leiðinni aftur til Akureyrar. Hver einasti maður búinn að skíta í skóginn og allir kaldir og blautir að deyja úr þynnku, ef ekki ennþá á rassgatinu af ölvun. Ég hugsaði með mér hvað ég hlakkaði til að komast loksins í bað þegar ég kæmi heim og síðan myndi ég aldrei, aldrei, aldrei á ævinni fara aftur á svona viðbjóð, nema með tengivagn til að safna dósum og verða ríkur. Núna sé ég að ég var heppinn að sleppa án þess að vera laminn eða enda brennivínsdauður utan í gaddavírsgirðingu þakinn í annarra manna hlandi, eins og ég sá gerast þarna. En ég horfði upp á að strákur afklæddi stelpu sem var svo gott sem meðvitundarlaus af ofdrykkju, og ég geri ráð fyrir því að með því hafi ég orðið vitni að nauðgun. Þetta var bara einhvern veginn svo í takt við ruglið og taumleysið að það spáði enginn neitt meira í það, og þetta atvik, þessi glæpur, hefur örugglega ekki birst í skýrslum eða farið fyrir dóm. Það eina sem ég get gert í því núna er að nefna það og skammast mín svo fyrir að hafa ekki gert neitt.
Á hverri einustu svona samkomu skaddast einhverjir fyrir lífstíð. Þetta eru börn. Og þau vita ekkert hvað þau eru að fara út í. En þeim sem græða á þessu er alveg sama. Eitt árið (að minnsta kosti) var Stígamótakonum neitað um aðstöðu í Vestmannaeyjum vegna þess að þær minntu fólk á það að á útihátíðum er stelpum nauðgað. Og núna er lukkudýr hátíðarinnar teiknimyndafígúra, lundi sem sturtar í sig bjór og blikkar. Áfengisauglýsing. Þessum gaurum er alveg sama.
Foreldrar hafa hins vegar lagalega skyldu gagnvart börnum sínum upp að átján ára aldri. Fylleríshátíðir verslunarmannahelgarinnar eru þjóðarskömm og eins gott að Íslendingar fari að snúa við blaðinu ef þeim er ekki alveg nákvæmlega sama um mannlegar hörmungar.
Magnús birti @ 10:54 e.h.
<< Heim